De KaKa’s bestonden uit de gebroeders Harry en Peter Kanters. Harry speelde hierin zowel piano als accordeon en Peter bespeelde enkele gitaren uit zijn collectie. John Rijnen bespeelde de contrabas. De KaKa’s zongen hun eigengemaakte humoristische teksten in verstaanbaar Nederlands, waardoor het publiek van het begin tot het eind geboeid bleef. De arrangementen waren geënt op de voorbeelden van de kleinere formaties uit het Swing-tijdperk. Dit maakte De KaKa’s tot een unieke formatie binnen de Nederlandse/Belgische Jazzwereld.
Op 2 december 2002 heeft Jacques Klöters van de CD KaKafonie het nummer “een Rappe Riff” laten horen in zijn programma “de Sandwich”. Beluister hier een fragment van de uitzending.
De presentatie van de eerste KaKa-CD “KaKafonie” op 30 september 2001 was een groot succes. Het publiciteitsoffensief via brieven, e-mails, Stadsradio Breda, Oosterhoutse Radio en Televisie Stichting had haar uitwerking niet gemist. Ongeveer 300 liefhebbers besloten om deze eerste openbare jazz-activiteit in Breda niet te willen missen. Lees de recensie uit BN De Stem.
Jazztrio de KaKa’s: humor en ironie
Door Hans Rooseboom
Maandag 01 oktober 2001 – Het lijkt wel of het Bredase jazzpubliek nauwelijks kan wachten op een gelegenheid om weer eens met z’n allen onbekommerd te genieten van zo’n lekkere ontspannen jazzmiddag.
Het was druk, zondagmiddag bij De Keijser in Breda. Honderden liefhebbers wilden de presentatie bijwonen van de eerste cd van de formatie de KK’s. Het is formatie samengesteld uit vertrouwde namen en gezichten.
De onverstoorbaar werkende bassist John Rijnen, gitarist Peter Kanters (K1) en Harry Kanters (K2) vormen samen de KK’s. Hun eerste cd bewijst dat zij zich, behalve door muzikale professionaliteit, proberen te profileren door middel van humor en ironie. Humor is vooral te vinden in de Nederlandstalige teksten die het trio heeft verzonnen op overbekende jazz-standards.
Gisteren in De Keijser werd het publiek zo getrakteerd op geheel nieuwe versies van bijvoorbeeld The Man I Love, The Sunny Side of the Street en How High The Moon. Af en toe heeft dit tweestemmige Nederlandse gezang een Johnny en Jones-effect, hoewel het voorbeeld Nat King Cole met zijn trio schijnt te zijn.
Aan het laatstgenoemde nummer overigens, met virtuoze samenzang der beide Kanters, wordt op de cd meegewerkt door saxofonist Antoine Trommelen. Trommelen, tevens voorzitter van het Breda Jazz Festival, heeft zelf ook net een nieuwe cd uitgebracht. Het jazzseizoen is dus begonnen.